W tym roku obchodzimy 80. rocznicę Zbrodni Katyńskiej. Pamiętajmy o polskich jeńcach, ofiarach, okrucieństwach i niesprawiedliwości. Pochylmy głowy na wspomnienie tamtych wydarzeń.
Zachęcamy do spaceru po cmentarzu katyńskim (katynpromemoria.pl.) i wirtualnego poznawania historii.
Katyń 1940. Pamiętajmy!
Minęło 80 lat od masowej zagłady polskich oficerów, policjantów, urzędników, nauczycieli i przedstawicieli innych profesji, których na rozkaz m.in. Józefa Stalina zamordowano strzałem w tył głowy. Działo się to w 20. rocznicę zwycięskiej Bitwy Warszawskiej, kiedy wojsko polskie powstrzymało bolszewików w marszu na Europę. Wśród rozstrzelanych w Katyniu, Miednoje i Charkowie znalazło się wielu oficerów wojny 1920, co uznać można za zemstę Stalina. Ale chodziło przede wszystkim o to, by pozbawić naród ludzi, którzy w przyszłości odbudują polską państwowość. W sumie Sowieci zamordowali ponad 22 tys. polskich jeńców, wśród których było ok. 4400 żołnierzy, w tym jedna kobieta, pilot ppor. Jadwiga Lewandowska.
Bez przesłuchania, bez podania zarzutów, bez sądu, jeden strzał i śmierć. Zabitych wrzucano do wielkich dołów i zakopywano tak, by ślad po nich zaginął. Nie zaginął. Na wspólne mogiły natrafili w 1943 r. Niemcy, niedawni sojusznicy Sowietów. Pozwolono na ekshumacje, które trwały wiele tygodni. Zidentyfikowano niektóre szczątki, znaleziono wiele przedmiotów należących do ofiar i dziś ci niemi świadkowie stanowią pamiątki, a dla Rodzin Katyńskich bezcenne relikwie. W kościele NSPJ w Olsztynie znajduje się gablota z guzikami od mundurów polskich żołnierzy.
Poniżej zamieszczamy wiersz Grzegorza Bereznowskiego, wychowawcy Hufca Pracy w Olsztynie.
Rozkaz Stalina
Rozkaz Stalina! Koszmar, koszmar,
Zwykły podpis i wszystko się zaczyna.
Czas tragedii i przeżyć, i czas śmierci,
Czas wiecznej pamięci.
Wyrwani ze snu, wyciągnięci z domu,
zabrani z miejsc pracy, tak potrzebni – lecz komu?
Przerażeni, zdumieni, obdarci z godności
Przeznaczeni Bogu.
To ci co wybrani, kwiat naszej ziemi,
Synowie, ojcowie, bezbronni i niemi.
Jakże odważni, świadomi, wyniośli…
Słychać głos z dala: litości, litości.
W ziemi przesiąkniętej krwią niewinnych,
Krwią tych, co ginęli dla ojczyzny.
Ginęli dla pokoleń, ich marzeń, nadziei,
Oddali swoje życie dla wielkiej idei.
Piękne czyste niebo, śpiewające drzewa,
tylko ziemia tak lepka tajemnicę skrywa.
To tajemnica oprawców, nie normalnych ludzi
Historia was osądzi pamięcią wśród żywych.
W podłości obłudni, niewinni w milczeniu,
spokojni o przyszłość nieznaną nikomu.
My wiemy: prawda sama się obroni
i wskaże drogę przyszłym pokoleniom.
O Lasach w Katyniu i ziemi w Miednoje,
O polach w Ostaszkowie i grobach nieznanych
Nie zapomnimy! Z szacunkiem i dumą
W przyszłość spoglądamy.